Χ. Γιανναράς: Δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να ασκήσει η Ελλάδα σήμερα εξωτερική πολιτική

αντιγράφουμε από την Επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά, στην Καθημερινή

"...Το πολιτικό σύστημα έχει ολοφάνερα καταρρεύσει, αδυνατεί να ανταποκριθεί σε θεμελιώδεις κοινωνικές ανάγκες. Την εξουσία διαχειρίζονται ιδιοτελείς ψηφοθήρες ή δελφίνοι αρχηγικών θώκων, έμφοβοι υπάλληλοι - διεκπεραιωτές ξένων συμφερόντων.

Δεν υπάρχει παιδεία ικανή να συντηρήσει στους πολίτες κριτική σκέψη και ελεύθερο φρόνημα, έχει «αποδομηθεί» κάθε έρεισμα συλλογικού αυτοσεβασμού.

Η «άμυνα» της χώρας είναι πηγή άντλησης «προμηθειών» για τα πελώρια κομματικά έξοδα, πεδίο για μικρορουσφέτια, υπαλληλική ραστώνη και χαβαλέ.

Με στοιχειώδη πολιτική οξυδέρκεια μπορεί οποιοσδήποτε να διαβλέψει ότι το όνομα του τεχνητού κρατιδίου των Σκοπίων λειτουργεί και θα λειτουργήσει σαν μια ακόμη αφορμή ομηρείας του αθηνοκεντρικού Ελλαδισμού στους εκβιασμούς «φίλων» και «συμμάχων» χωρών. Μια ακόμη αφορμή ομηρείας που έρχεται να προστεθεί σε αυτή των «γκρίζων ζωνών» του Αιγαίου, της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, της «γραμμής Αττίλα» στην Κύπρο, της μεθοδικής εθνοκάθαρσης στη Βόρεια Ηπειρο, του προγραμματικού πνιγμού του Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ομηρείας αντιτάσσεται έστω και ίχνος ρεαλιστικής ελληνικής διπλωματίας πέρα από υπαλληλικού στυλ οσφυοκαμψίες και πληθωρικά χαμόγελα;

«Εχουν κάθε δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού οι γείτονές μας Σκοπιανοί», κόπτεται η υπέρμαχος κάθε διεθνικού προτάγματος του ΝΑΤΟ «ανανεωτική Αριστερά».

Αν όμως εμφανιζόταν ποτέ σε ελληνικό χαρτονόμισμα εικόνα της Αγια-Σοφιάς, σύσσωμες οι «προοδευτικές δυνάμεις», από τον παλαιάς κοπής παιδαριογέροντα ηγέτη ώς τους εξτρεμιστές νεοφιλελεύθερους συνοδοιπόρους, θα ξεσηκώνονταν μαινόμενοι να καυτηριάσουν τον «αλυτρωτικό σοβινισμό».

Δεν είμαστε σοβαρή χώρα, γι’ αυτό και αδυνατούμε να ασκήσουμε ρεαλιστική εξωτερική πολιτική.
Η ονομασία του κράτους των Σκοπίων έφερε για πολλοστή φορά στο φως την ολοκληρωτική παγίδευσή μας στο αδιέξοδο: όσοι πολίτες αγωνιούν, αισθάνονται υπόλογοι, γραφικοί «καταστροφολόγοι» ή πατριδοκάπηλοι «εθνικιστές».

Η μεγάλη πλειονότητα δεν αντέχει να βλέπει κατάματα την πραγματικότητα, γαντζώνεται σε «αιδιόδοξα» παραισθησιογόνα, αναγνωρίζει και «θετικά» στους αυτουργούς του αδιεξόδου, τους ξαναψηφίζει με πειθήνιο ραγιαδισμό..."

ολόκληρο το άρθρο εδώ