Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Το ΟΧΙ των Ιρλανδών: Οι λαοί της Ευρώπης δεν δαμάζονται παρά την ασφυκτική και αχαλίνωτη πλύση εγκεφάλου που τους γίνεται ......................


Το ΟΧΙ των Ιρλανδών

Οι λαοί της Ευρώπης δεν δαμάζονται παρά την ασφυκτική και αχαλίνωτη πλύση εγκεφάλου που τους γίνεται από τα πολυπλόκαμα κέντρα του μεγάλου κεφαλαίου: τα κυβερνητικά και κομματικά κατεστημένα, τα «αριστερά» ιερατεία, τους δωσίλογους «αντιεθνικιστές», τις ποικίλες επιδοτούμενες Μ.Κ.Ο και όλα τα φερέφωνα της πολυπολιτισμικότητας.

Τα κέντρα εξουσίας γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να έχουν καμία εμπιστοσύνη στους λαούς. Γι αυτό τρέμουν τα δημοψηφίσματα. Εξάλλου εκεί που έγιναν, Γαλλία, Ολλανδία, εισέπραξαν ένα βροντερό ΟΧΙ ενάντια στην ευρωπαϊκή τους πολτοποίηση, με τα ευρώ-συντάγματα των Βρυξελλών ή (στο πιο καλόηχο) τις ευρώ- συνθήκες…

Τώρα ήρθε το νέο χαστούκι από το λαό της Ιρλανδίας!!!

Το ΟΧΙ των λαών είναι ταυτόχρονα κοινωνικό
και εθνικό: αυτά στους λαούς ταυτίζονται.

ΟΙ λαοί με το ΟΧΙ τους αντιστέκονται στην οικονομική και κοινωνική τους εξαθλίωση που επιβάλλεται από τους ανεξέλεγκτους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς των υπερεθνικών μονοπωλίων.

Αντιστέκονται ταυτόχρονα στην εθνική τους ισοπέδωση που επιβάλλεται μέσω της απώλειας της ανεξαρτησίας των εθνικών δομών εξουσίας: Δίκαιο, Εθνική Άμυνα και λοιπά…

Λένε ΟΧΙ στον πολιτισμικό τους αφανισμό και στην αλλοίωση της θρησκευτικής και πολιτισμικής τους ταυτότητας.

Αυτό το κοινωνικό- εθνικό- θρησκευτικό αίσθημα των λαών το οποίο αποτελεί το θεμελιακό στοιχείο της κοινωνικής του συνείδησης δεν μπορούν να το κάμψουν και το τρέμουν τα καθεστωτικά επιτελεία και τα προπαγανδιστικά Μαντεία του κεφαλαίου.

Γι αυτό και στην Ελλάδα δεν θα επιτρέψουν ΠΟΤΕ τέτοιου είδους δημοψηφίσματα. Η «κοινωνική συνείδηση» του ελληνικού λαού (ο συνδυασμός κοινωνικού- εθνικού-θρησκευτικού) είναι από τις πλέον «ισχυρές» και ακατάλυτες παγκοσμίως…

Εδώ τα ποσοστά του ΟΧΙ θα είναι καταλυτικά!!!

Γι αυτό δημαγωγούν, εκ του ασφαλούς, υπέρ του δημοψηφίσματος το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑΟΣ. Επιχειρούν να εναρμονιστούν με τη λαϊκή συνείδηση, βεβαίως εκ του ασφαλούς: Είναι αντιπολίτευση και γνωρίζουν ότι δημοψήφισμα δεν θα γίνει

από το Ρεσάλτο

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

re c, me auta pou grafeis ginesai komunistiko blog pou stirizei tin ND. etsw kai an den to 8eleis...Koita kai ligo ta apotelesmata. Dhladh an twra den zhtousan dhmopsifisma 8a eleges "den zhtane, einai symmaxoi tou kefalaiou"..Kapou den stekoun ola auta...

Ανώνυμος είπε...

όχι δεν θα έλεγα αόριστα και γενικά "είναι σύμμαχοι του κεφαλαίου" και γι αυτό θα τους καταψήφιζα...

Μου έχουν κάνει την ζωή δύσκολη, γι αυτό θα τους καταψήφιζα

lps

spyros1000 είπε...

εγω παλι ,οπως και οι περισσοτεροι δεν καταλαβα τι ηταν αυτο το δημοψηφισμα...
τι λεει η συνθηκη της λισσαβωνας?

Skinious είπε...

Καλά, το ότι κανείς δεν ξέρει τι λένε οι συνθήκες, αυτό είναι βέβαιο!

IdentityCafe είπε...

Την εχεις διαβασει τη συνθηκη της Λισαβωνας?
η το ευρωσυνταγμα πριν 4 χρονια?...

Ανώνυμος είπε...

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΙΡΛΑΝΔΙΚΕ ΛΑΕ !

"ΝΤΑΝΤΟΝ"

Ανώνυμος είπε...

ΌΧΙ, ΦΟΒΑΜΑΙ ΌΤΙ ΟΥΤΕ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΑΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Dreaming_World είπε...

Από κάτι λίγα που γνωρίζω, και που κυρίως τα ακούσα από καθηγήτρια συνταγματικού δικαίου στη σχολή, η Συνθήκη της Λισαβόνας αφορά δύο ζητήματα:
1) Την ενοποίηση των συνθηκών της ΕΟΚ και ΕΕ
2) Τον Χάρτη για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα στην ΕΕ, ο οποίος αποτελούσε πολιτική διακήρυξη, ήτοι μη δεσμευτική για τα Κράτη-Μέλη, ενώ τώρα θα αποκτήσει δεσμευτική ισχύ αντίστοιχη των Συνθηκών. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, αποτελούσε το τρίτο (αν δε κάνω λάθος ) μέρος του Ευρωσυντάγματος. Τέλος, την εν λόγω συνθήκη την έχουν υπογράψει όλα τα Κράτη-Μέλη (οι συζητήσεις εν ολίγοις τώρα γίνονται για την επικύρωσή της, δηλαδή για την ενσωμάτωσή της στις εθνικές έννομες τάξεις), με δυο Κράτη, την Αγγλία και την Πολωνία, να την έχουν υπογράψει με επιφυλάξεις, σύμφωνα με τις οποίες οι πολίτες δεν μπορούν να επικαλεστούν τα δικαιώματα από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, για πράξεις των οργάνων της διοικήσεως των Κρατών αυτών. Αξιοσημείωτο, είναι επίσης το γεγονός, ότι η Αγγλία φρόντισε να "πεστοκοφτούν" διατάξεις, ειδικά για τα κοινωνικά δικαιώματα (όπως το δικαίωμα της απεργίας) ενώ τελικά ακόμα και έτσι , ακόμα και με "πετσοκομμένο" κείμενο, δεν δεσμεύεται πλήρως. Να σημειωθεί, επίσης, ότι πάλι ειδικά για την Αγγλία, μια ημέρα πριν την υπογραφή της Λισαβόνα, και δύο μέρες μετά, το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έβγαλε αποφάσεις, σύμφωνα με τις οποίες το Ηνωμένο Βασίλειο όφειλε να "αναγνωρίσει" το δικαίωμα στην απεργία και τους συλλογικούς αγώνες. Εγκυκλοπαιδικά, η Αγγλία εκτός του ότι δεν έχει Σύνταγμα, βασίζεται αποκλειστικά στη νομολογία των δικαστηρίων της, η οποία αναγνωρίζει μόνο ατομικά δικαιώματα (τα "rights") και όχι κοινωνικά δικαιώματα, όπως είναι αυτό της παιδείας, υγείας, απεργίας.

ΥΓ: Για πληρέστερη ενημέρωση http://europa.eu/lisbon_treaty/full_text/index_el.htm