Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Είμαστε άξιοι της τύχης μας, αυτής που δικαιούται κάθε παρηκμασμένος και παραιτημένος λαός.


Το Κοσσυφοπέδιο αποσχίστηκε από την Σερβία.

Στην σημαία του υπάρχουν 5 αστέρια. Το ένα συμβολίζει την «Τσαμουριά».

Το γεγονός φαίνεται ότι προκαλεί ενθουσιασμό και στην Ελλάδα, αφού ακόμη και στην …Κερατέα γιορτάζεται πανηγυρικά με πυροβολισμούς (βλ εδώ).


Στην Κύπρο ο Τάσος Παπαδόπουλος αποκλείεται από την Προεδρία. Αυτός που έδωσε μία ανάσα αξιοπρέπειας στην ελληνική διπλωματία. Που απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι η δύναμη των μικρών μπορεί να στηριχθεί μόνο στην πολυπολικότητα του πλανήτη.

Στα Σκόπια ολοκληρώνεται η κατακρεούργηση της Ιστορίας και της ταυτότητάς μας.

Από την άλλη, η κυβέρνηση σχεδιάζει να περικόψει συντάξεις και κεκτημένα δικαιώματα, ενώ ο Σουφλιάς με το χωροταξικό σχέδιό του, που σύντομα κατατίθεται στην Βουλή, ετοιμάζεται να παραδώσει την ελληνική ύπαιθρο στους εργολάβους

Εμάς όμως, δεν μας απασχολούν όλα αυτά. Έχουμε άλλα, σοβαρότερα προβλήματα.
Το χιόνι, τον Κούγια, τον Θέμο με τον Μάκη και το DVD…



Είμαστε λοιπόν άξιοι της τύχης μας.

Αυτής της τύχης που δικαιούται κάθε παρακμασμένος, παραιτημένος λαός.

Μακάριοι και οι αδελφοί Κύπριοι στον εύπορο εφησυχασμό τους.

Ο καθένας άλλωστε δικαιούται να επιλέξει την μοίρα του.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Μυθιστόρημα
Συγγραφέας: Νίκος Χιδίρογλου
Εκδόσεις Ερωδιός (τηλ. 2310 282782)

Δελτίο Τύπου

Ελλάδα, σωτήριο έτος 2020 μ. Χ. Η επικράτηση μιας κάστας πολιτικών που πρεσβεύουν ένα κράμα νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών ιδεοληψιών, έχει αλλάξει ριζικά το πολιτικό τοπίο. Η πολιτισμική ομογενοποίηση λυγίζει τις αντιστάσεις του μέσου πολίτη, οδηγώντας τον στην αδράνεια. Η χαλάρωση των ηθών και η εφαρμογή των θετικών διακρίσεων, οδηγούν στην απόλυτη φιλελευθεροποίηση των κοινωνικών σχέσεων και φέρνουν την ελληνική κοινωνία στο χείλος του γκρεμού. Η πολυπολιτισμική κοινωνία, δείχνει να λυγίζει κάτω από το βάρος των ανομιών της και των αφύσικων και ανήθικων συμβάσεών της. Όμως, κάποιοι υπολόγιζαν χωρίς τη νεολαία, που ξεσηκώνεται, αντιδρώντας στο γκρέμισμα των εκκλησιών και στην εξάλειψη κάθε τι του ελληνικού. Οι παλιοί τρόποι κερδίζουν οπαδούς και ο λαϊκός αυθορμητισμός επιστρέφει και ξεσπά, απειλώντας ως ασταμάτητος χείμαρρος το σύστημα, που κλυδωνίζεται. Την ίδια ώρα, ο πολιτικός ριζοσπαστισμός εξαπλώνεται και κερδίζει τις καρδιές και την ψυχή των νέων, των απόκληρων και των περιθωριοποιημένων, αλλά και όσων αδυνατούν να συμβιβαστούν με την κοινωνική εξαχρείωση και αναζητούν όραμα και ελπίδα. Ο ήρωάς μας, έχοντας βρεθεί από το ζενίθ στο ναδίρ, δεν έχει πλέον τίποτε να χάσει. Από πετυχημένος επαγγελματίας και ομοτράπεζος του συστήματος, καταλήγει δραπέτης και άστεγος, ζώντας προσωρινά μια άσκοπη καθημερινότητα. Όμως, ξυπνάει από το λήθαργο, μαζεύει τα κομμάτια του και οργανώνεται στις γραμμές της «Μάχης», πολεμώντας για την Ελευθερία και γράφοντας το προσωπικό του έπος.

Ανώνυμος είπε...

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Μυθιστόρημα
Συγγραφέας: Νίκος Χιδίρογλου
Εκδόσεις Ερωδιός (τηλ. 2310 282782)

Δελτίο Τύπου

Ελλάδα, σωτήριο έτος 2020 μ. Χ. Η επικράτηση μιας κάστας πολιτικών που πρεσβεύουν ένα κράμα νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών ιδεοληψιών, έχει αλλάξει ριζικά το πολιτικό τοπίο. Η πολιτισμική ομογενοποίηση λυγίζει τις αντιστάσεις του μέσου πολίτη, οδηγώντας τον στην αδράνεια. Η χαλάρωση των ηθών και η εφαρμογή των θετικών διακρίσεων, οδηγούν στην απόλυτη φιλελευθεροποίηση των κοινωνικών σχέσεων και φέρνουν την ελληνική κοινωνία στο χείλος του γκρεμού. Η πολυπολιτισμική κοινωνία, δείχνει να λυγίζει κάτω από το βάρος των ανομιών της και των αφύσικων και ανήθικων συμβάσεών της. Όμως, κάποιοι υπολόγιζαν χωρίς τη νεολαία, που ξεσηκώνεται, αντιδρώντας στο γκρέμισμα των εκκλησιών και στην εξάλειψη κάθε τι του ελληνικού. Οι παλιοί τρόποι κερδίζουν οπαδούς και ο λαϊκός αυθορμητισμός επιστρέφει και ξεσπά, απειλώντας ως ασταμάτητος χείμαρρος το σύστημα, που κλυδωνίζεται. Την ίδια ώρα, ο πολιτικός ριζοσπαστισμός εξαπλώνεται και κερδίζει τις καρδιές και την ψυχή των νέων, των απόκληρων και των περιθωριοποιημένων, αλλά και όσων αδυνατούν να συμβιβαστούν με την κοινωνική εξαχρείωση και αναζητούν όραμα και ελπίδα. Ο ήρωάς μας, έχοντας βρεθεί από το ζενίθ στο ναδίρ, δεν έχει πλέον τίποτε να χάσει. Από πετυχημένος επαγγελματίας και ομοτράπεζος του συστήματος, καταλήγει δραπέτης και άστεγος, ζώντας προσωρινά μια άσκοπη καθημερινότητα. Όμως, ξυπνάει από το λήθαργο, μαζεύει τα κομμάτια του και οργανώνεται στις γραμμές της «Μάχης», πολεμώντας για την Ελευθερία και γράφοντας το προσωπικό του έπος.

Ανώνυμος είπε...

Καλό το book. Τώρα, όσο για την παρακμή μας, πείτε το ψέματα! Πετάξαμε πετσέτα μάγκες, σε όλα τα επίπεδα! Είμαστε για κλάματα, ανάξιοι των προγόνων μας αλλά και ανθρώπων σαν τον Τιτάνα Τάσσο Παπαδόπουλο! Που αν μη τι άλλο, θα τον τιμήσει η Ιστορία!

Ανώνυμος είπε...

Παρακμή, σήψη, σαπίλα, δυσωδία, διαφθορά, εξαχρείωση, βρωμιά, οχετός, βόθρος και βάλε... Τι ντεκαντάνς βρε αδελφέ... Βαρετόν... άσε που μυρίζει και άσχημα...

Ανώνυμος είπε...

Άλλο συμβολισμό έχει η σημαία του Κοσόβου. Μην τρελαίνεσαι.