Με αφορμή το press-gr: Λαός και Κολωνάκι της δημοσιογραφίας...

Για να δούμε λίγο το θέμα του press-gr και από μία άλλη άποψη: ζήσαμε σε real time και μία πολύ ενδιαφέρουσα διαμάχη δύο διαφορετικών δημοσιογραφικών «φυλών».
Εδώ, (μεταξύ πολλών άλλων) συγκρούστηκαν δύο διαφορετικοί δημοσιογραφικοί κόσμοι:

--από την μία ο υποκριτικός καθωσπρεπισμός των μεγάλων συγκροτημάτων και η κατεστημένη, «θεσμική» δημοσιογραφία τύπου Χιώτη, Φυντανίδη, Πρετεντέρη, Παπαχελά, Σωμερίτη, Τσίμα κλπ,

--Από την άλλη η «αποκαλυπτική», λαϊκή αλλά και αγοραία δημοσιογραφική ρητορική που δίδαξαν οι «μεγάλοι» του είδους: Σπύρος Καρατζαφέρης, Κουρής-αυριανιστές, Τράγκας, και αργότερα Τριανταφυλλόπουλος, Κακαουνάκης, Μαλέλης, Ευαγγελάτος κ.ά Παιδί αυτής της σχολής, είναι το press-gr.

Την κόντρα αυτή την είδαμε στο μεγαλείο της στα τηλεπαράθυρα μεταξύ των πρωταγωνιστών και την νιώσαμε στο πετσί μας από την αγριότητα της επίθεσης που δέχθηκε το press-gr, ειδικά από το συγκρότημα...

Από την μία, βρέθηκε το «βαθύ» κατεστημένο των ΜΜΕ, ένας κόσμος «σνομπ», "χαμηλών τόνων", που ξεχειλίζει επιδεικτικά από την «εγκυρότητα» των μεγάλων συγκροτημάτων. Αυτός ο κόσμος όμως «δεν έχει ακούσει ποτέ τίποτε» γι αυτά που π.χ. συνέβαιναν κατά την επταετία Σημίτη, δεν είδε την επερχόμενη εξαθλίωση, την υποτέλεια, την διαπλοκή και εξαχρείωση της κοινωνίας, την αναμενόμενη εθνική συρρίκνωση, τις εξαρτήσεις...

Αντίθετα, σιτίστηκε από αυτές, συντάχθηκε με τις στρατηγικές επιλογές της ντόπιας και διεθνικής εξουσίας, έγινε βασικός βραχίονας της και αναρριχήθηκε στην άρχουσα ελίτ, μαζί με αρκετούς διαφημιστές, δημοσκόπους, επιχειρηματίες, μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων, εκδότες, χρηματιστές και πολιτικούς. Όλοι τους μεταμοντέρνου στυλ και παρά το στομφώδες ύφος, έτοιμοι για τις μεγαλύτερες μικρότητες, όταν το απαιτήσει ο Μαμωνάς...

Από την άλλη, βρίσκονται οι «πληβείοι» της «εγκυρότητας». Μία «φυλή» επιθετική, λαϊκότροπη και λαϊκίστικη, σαφώς χαμηλότερου επιπέδου αλλά αποκαλυπτική, έτοιμη να ταΐσει το κοινό με αυτό που θέλει να ακούσει, αλλά και να γκρεμίσει κυβερνήσεις, αν αυτό τους ζητηθεί. Οι επαρχιώτες του συστήματος κραυγάζουν όταν δεν ακούγονται, όμως είναι πανέτοιμοι για ακόμη μεγαλύτερες μικρότητες από τους προηγούμενους ...

Πρόκειται για φυλή εξαιρετικά πρόθυμη να διαπλακεί, αλλά χωρίς να είναι εις βάθος αποδεκτή από το μεγαλοεκδοτικό και πολιτικό βαθύ κατεστημένο. Γι αυτό και είναι πάντα έτοιμη να το διεμβολίσει ή σε προσωπικό επίπεδο να ενταχθεί σε αυτό, πράγμα που γίνεται κάποιες φορές.

Την βλέπουμε στα μικροκάναλα, στις εφημερίδες του Κουρή, του Κακαουνάκη και του Τράγκα, αλλά μεμονομένα και σε μεγάλα κανάλια ή εφημερίδες. Επίφοβοι ρεπόρτερ, αλλά χωρίς σημαντική παιδεία, μπαίνουν όμως δυναμικά στο προσκήνιο…
Κορυφαία έκφραση αυτής της τάσης ήταν η έκδοση της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», η σοβαρότερη έως τώρα απειλή για τους μεγαλοεκδότες, που όπως φαίνεται κατόρθωσε να συνάψει τις ύψιστες συμμαχίες και βρέθηκε στον προθάλαμο της «βαθιάς» πολιτικο-οικονομικο-εκδοτικής συστημικής σχέσης .

Όμως έφερε το μικρόβιο της αυτοκαταστροφής, αφού οι συντελεστές του δεν κατόρθωσαν να προστατευτούν από τον …ευατό τους, και τώρα οι μεγαλοεκδότες θα τους λιανίσουν…

Κατά την ταπεινή άποψή μας, όσο κι αν προσπάθησε, ούτε ο Μάκης θα βγει αλώβητος από αυτή την ιστορία… Ειδικά με την μανία που τον έχει πιάσει να τρώγεται καθημερινά με τον Θέμο και τους συντάκτες του…

ΥΓ Με έκπληξη βλέπουμε το δημοσιογραφικό έπος που ταλανίζει τα τηλεπαράθυρα τους τελευταίους μήνες, να επεκτείνεται και στην μπλογκόσφαιρα…

Ας μας εξηγήσει κάποιος αν θέλει (π.χ. τα καθ όλα αξιότιμα και συμπαθή τρωκτικά και πορτοκάλια) τι ακριβώς παίζει γιατί δεν πιάνουμε όλους τους υπαινιγμούς και τα συμφραζόμενα…